ساختار تخت بیمارستانی صحرایی
یک ساختمان پیچیده و متشکل از تجهیزات متعدد است که برای ارائه
مراقبت‌های پزشکی به بیماران در مناطق دورافتاده و صحرایی طراحی
شده است. این تخت‌ها باید توانایی ارائه خدمات پزشکی اساسی را
در شرایط سخت محیطی مانند گرما، گرد و غبار، عدم دسترسی به برق
و منابع آب، و دوری از بیمارستان‌های اصلی داشته باشند. در زیر به برخی
از اجزای مهم و ساختار اصلی تخت بیمارستانی صحرایی اشاره می‌شود.
چهارچوب و ساختار اصلی:
که می‌تواند با حمل و نقل آسان و نصب سریع در میدان‌های نبرد یا
مناطق دورافتاده استفاده شود. این چهارچوب باید سبک و در عین حال بسیار
مقاوم باشد.
سطح خواب بیمار: بخشی که بیمار در آن قرار می‌گیرد، باید از جنس مقاوم
و ضدآب باشد. معمولاً از موادی مانند پارچه‌های مخصوص یا پلاستیک‌هایی
که به آسانی تمیز شده و عایق ضد آب دارند، استفاده می‌شود.
تجهیزات پزشکی : تخت بیمارستانی صحرایی شامل تجهیزات پزشکی اساسی
مانند مانیتورهای نظارت بر وضعیت بیمار، پمپ‌های اکسیژن، سیستم‌های تزریق
دارو و تجهیزات برقی مهم دیگر است. این تجهیزات باید با منابع تغذیه موجود در
مناطق دورافتاده هماهنگ شوند (مثلاً از طریق باتری یا ژنراتور).
حمل و نقل آسان : تخت بیمارستانی صحرایی باید قابلیت حمل و نقل سریع را
داشته باشد. این به این معناست که باید قابلیت جمع‌آوری و تفکیک شدن به
بخش‌های کوچک‌تر را داشته باشد تا بتوان آن را با استفاده از وسایل حمل و
نقل مناسب به مناطق دورافتاده منتقل کرد.
استحکام و مقاومت : ساختار تخت بیمارستانی صحرایی باید از نظر استحکام
شده باشد.
مقاومت در برابر عوامل جوی:
تخت بیمارستانی صحرایی باید بتواند در برابر عوامل جوی شدید مانند باد
باران، گرما و سرما مقاومت کند. برخی از تخت‌های صحرایی دارای پوشش
های مقاوم بهداشتی هستند که از بیماران در برابر این عوامل محافظت
می‌کنند.
ساختار تخت بیمارستانی صحرایی یک ترکیب بسیار کارآمد از مهندسی
مکانیک، مهندسی برق، و علوم پزشکی است که به منظور فراهم کردن
مراقبت‌های بهداشتی برای بیماران در شرایطی که دسترسی به بیمارستان
های سنتی ممکن نیست، طراحی شده است.
